Początki wsi to prawdopodobnie okres między IX i XI wiekiem - gdzieś w okolicy czasów Bolesława Chrobrego. Jej nazwa do XIV wieku brzmiała Sondczów (Sądczów), w początkach XV wieku - Sandczow, około 1460 roku Sondczów, a od początku XVIII wieku - Sączów. Ponoć w nazwie tkwi źródłosłów "sond" lub "sąd", niektórzy twierdzą zatem, że założycielem osady był Sądek, rycerz Chrobrego. Niegdyś obszar wioski był większy od dzisiejszego. Do Sączowa należały pobliskie Ossy i sadyba bartnicza Pustki (obecnie Wymysłów).

Z aktu erekcyjnego wynika, że kościół w Sączowie zbudował komes Andrzej, zaś w 1224 roku konsekrował go pod wezwaniem św. Jakuba Iwo Odrowąż biskup krakowski (prawdopodobnie chcący dodać splendoru krewnym Odrowążów). Biskup obdarzył ów kościół dziesięciną z 4 wiosek: Chrząstkowa, Radoszowa, Trzebiesławic i Chruszczobrodu. W drugiej połowie XV w. stał już w Sączowie kościół murowany, z białego kamienia. Dziedzicami wsi byli bracia Maciej i Dersław. Kościół miał w tej wsi swe pola i łąki. Do parafii należały Tomkowice (Tąpkowice), Pyrzowice i Ozorowice (Ożarowice). W 1504r biskup krakowski Jan Konarski potwierdził erekcję biskupa Iwona.

W XV wieku częściowym właścicielem wsi byli Ożarowscy, część Sączowa była wsią kościelną. Na części Ożarowskiej gospodarzyli jeszcze Siemońscy, Ostańscy i Grabiańscy, zaś część biskupia przeszła na własność rządową. O tym, jak bardzo skomplikowane były wówczas stosunki własnościowe, świadczą kroniki. W 1604r. część Sączowa należała do Wacława Ożarowskiego. W tym czasie proboszcz sączowski, ks. Jan Patriciusz, pozwał Wacława Ożaroskiego, że zajął mu staw plebański i łan roli ogrodu plebańskiego w Sączowie. Komisja składająca się z ks. Andrzeja Skarżyńskiego - dziekana bytomskiego, Mikołaja Mierzowskiego - starosty ks. Siewierskiego i Wojciecha Ujejskiego staw przyznała plebanowi. W 1626r. za nowego dziedzica Jana Zagóry Wałkanowskiego ponownie staw stał się przedmiotem sporu i sprawa stanęła przed sądem siewierskim. Sprawę ponownie wygrał ksiądz Patriciusza. W 1850r. kościół doszedł do ruiny i został zamknięty. Nabożeństwo zostało przeniesione do kaplicy w Ożarowicach. Stary kościół był restaurowany w latach 1853-54 kosztem parafian. Główny wchód był od strony południowo zachodniej. Wtedy to domurowano babiniec od strony południowo wschodniej. W głównym ołtarzu był obraz Matki Boskiej Bolesnej, zasuwany obrazem św. Jakuba. Po bokach stały figury św. Piotra i Pawła. Boczne ołtarze: św. Anny z bocznymi figurami św. Barbary i Katarzyny i ołtarz św. Antoniego z figurami św. Franciszka i Antoniego. W tych latach wybudowano także dzwonnicę.

Wioska uczestniczyła w wielu wydarzeniach dziejowych. W roku 1290 po bitwie pod Siewierzem Władysław Łokietek pędził za rozgromionymi ślązakami aż pod Sączów i tutaj kilka godzin ze swoimi wojskami odpoczywał. W czasie najazdu na Siewierszczyznę braci Wacława - księcia Cieszyńskiego - niezadowolonych ze sprzedaży Księstwa Siewierskiego, wioska została zrabowana w roku 1445. Podobnemu najazdowi Sączów uległ w roku 1655 gdy ciągnęły tędy wojska szwedzkie. W dniu 21 listopada 1809 roku napadła na Sączów banda łotrzyków sformowana przez dezertera z gwardii narodowej. Banda wpadła do wioski, brała się do rabunku, ale natrafiwszy na niespodziewany opór mieszkańców, rozbiegła się w popłochu po lasach.

Nazwę miejscowości w zlatynizowanej staropolskiej formie Sanczow wymienia Jan Długosz w księdze "Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis", będącej najstarszym "spisem dóbr", czyli włości, z których przychody zasilały kasę ówczesnej Diecezji Krakowskiej. Wypisy te są wiarygodne, informacje z takich ksiąg dawne sądy cywilne przyjmowały jako prawomocne dowody w sporach majątkowych. Na stronie 202 (tom 2, http://rcin.org.pl/dlibra/doccontent?id=26926&from=FBC) można wyczytać to, co poniżej. Warte zauważenia jest, jak zmieniały się niektóre nazwy wsi: Szemunya to dzisiejsza Siemonia, Tąpkowice to niegdysiejsze Tomkowicze, zaś Ożarowice niegdyś były Ozorowicami, bo należały do braci Macieja i Dzierzysława Ozorowskich. I tu jest, jak widać, mała rozbieżność z wcześniejszymi informacjami...



Historia - wiek XIX i XX:

Górnictwo na terenie wioski sięga mniej więcej r. 1799. Około roku 1810 otwarto w Sączowie kopalnię rudy żelaznej, która dotrwała do 1869. Około roku 1870 czynił tu poszukiwania górnicze Gamper, lecz z jakim rezultatem - nie wiadomo. Oprócz tego istniała w r. 1824 we wschodniej części osady kopalnia glinki ogniowej.

W roku 1864 utworzono gminy i Sączów wszedł w skład gminy Ożarowice z siedziba w Tąpkowicach. W roku 1887 wieś liczyła 864 mieszkańców, w roku 1896 - 932, a w roku 1925 - 1085, a w roku 1939 ilość ta wzrosła do 1251. Liczba zaś budynków w roku 1937 sięgała 200. W roku 1913 założono Ochotniczą Straż Pożarną, a w roku 1932 Koło Gospodyń Wiejskich. W tym też roku wybudowano szkołę, którą rozbudowano w 1957 r.

W okresie II wojny światowej przeniesiono siedzibę gminy Ożarowice do Sączowa (rok 1940). W roku 1954 rozpoczęto na terenie wsi budowę magazynów Gminnej Spółdzielni Samopomoc Chłopska - budowę ukończono w roku 1958. W wyniku zmian administracyjnych od 1.01.1955r. utworzono Gromadzką Radę Narodową w Sączowie, w skład której weszły wsie: Celiny i Sączów. W 1960 r. założono Kółko Rolnicze - w 1965 wybudowano garaże. Dla rozwoju życia kulturalnego we wsi rozpoczęto w 1960 roku budowę domu kultury, który oddano do użytku w 1970 r.

Z dniem 1 stycznia 1962 r. wprowadzono kolejne zmiany administracyjne i Gromadzka Rada Narodowa w Siemoni wraz z przynależącymi jej wsiami weszła w skład GRN w Sączowie. W wyniku następnych zmian administracyjnych z dniem 1 stycznia 1973 roku wieś Sączów weszła w skład Gminy Bobrowniki.

A jak wygląda współczesny Sączów ? Oprócz naszej stajni w okolicy jest też wiele innych atrakcji. Największa jest sam teren - bardzo rozległe lasy, nie zniszczona przyroda, sarny, dziki, bociany i czaple.
Dawny kościół stał tam, gdzie dziś znajduje się kapliczka z podcieniem. Obecny kościół został zbudowany w 1872 roku staraniem miejscowego proboszcza i kosztem parafian. Kościół ma kształt krzyża dzięki dwóm równoległym kaplicom: Matki Boskiej i św. Sebastiana. W nawie ma 6 okiem witrażowych. Główny ołtarz renesansowy składa się z dwóch kondygnacji. W dolnej między 4 rzeźbionymi kolumnami stoją figury św. Piotra i Pawła Apostołów. Główny obraz łaskami słynącej Matki Bożej, trzymające na lewej ręce Dziecię. Na zasuwie św. Rodzina w drodze. Nad nią unosi się Duch święty. W wyższej kondygnacji patron kościoła św. Jakub. W ołtarzu stoją dwie skrzyneczki z relikwiami św. Romana i Jakuba. W kościele są dwie Kaplice w których umieszczono ołtarze. W kaplicy św. Sebastiana znajduje się ołtarz renesansowy z 4 złoconymi kolumnami. Ołtarz św. Sebastiana, przywiązanego do słupa i pochylonego po egzekucji. U stóp świętego leży hełm. Obok stoją figury św. Barbary i Katarzyny. Do ołtarza Matki Bożej wchodzi się przez arkadę. Ołtarz renesansowy zdobią 4 kolumny. Główny obraz - Matki Boskiej Różańcowej - okrywa złocona sukienka. Na zasuwie widnieje św. Zofia z 3 córkami. Między kolumnami stoją figury św. Stanisława i Wojciecha. Na szczycie nastawy rzeźba wyobraża św. Gabriela Archanioła. W kaplicy stoi także stara figura Jana Nepomucena, przeniesiona z kapliczki we wsi. Dziś kościół prowadzi ksiądz proboszcz Jarosław Szlenzak. Na podstawie "Magazynu małej zagłębiowskiej ojczyzny" nr 4-5/1999 Jana Przemszy-Zielińśkiego
Zdjęcia z www.bobrowniki.com	W Sączowie jest Dom Kultury - są tu: biblioteka, grupy wolkalno-taneczne. W dużej sali odbywają się wszyskie oficjalne imprezy. Innym głównym miejscem w Sączowie jest oczywiście remiza Straży Pożarnej - z nieodłączną sceną i placem "imprezowym"
W promieniu kilku (nastu) minut jazdy rowerem znajdują się 4 duże zbiorniki wodne: Kozłowa Góra (świerklaniec), Rogoźnik (2 jeziora) i Przeczyce. Nad Kozłową Góra zlokalizowany jest ogromnu park, oferujący m.in. możliwość przejażdżek konnych i bryczką	Park w świerklańcu, 2004; źródło: http://ojgonitwa.republika.pl/
W pobliskich wsiach funkcjonują dwa ośrodki jeździeckie (western): w Tąpkowicach Rancho Western City zaprzyjaźnionych z nami Danuty i Tadeusza Kwaków, a w Górze Siewierskiej - ośrodek Tarant. W samym Sączowie działa po sąsiedzku, zaprzyjaźnione gospodarstwo agroturystyczne pana Michała Zapały, gdzie również można pojeździć konno.	Zawody w Ossach, organizowane przez Rancho Western City źródło: http://www.transterm.com.pl/wwr/plwir2/wwr.php?aid=19
Inną atrakcją jest sąsiedztwo lotniska i nisko przelatujące samoloty - o dziwo wcale to nie przeszkadza, nie jest związane z notorycznym hałasem i nie przekłada się w jakikolwiek sposób na zachowanie koni.	Zdjęcie z galerii na stronie Lotniska: http://www.gtl.com.pl/
W pobliskich Dobieszowicach przy ul. Wesołej mieści się muzeum fortyfikacji, w którym czasem rozgrywane są "bitwy" - wierne kopie wydarzeń historycznych z czasów II Wojny.	Spotkanie miłośników fortyfikacji, 2004; źródło: http://sosnowiec.naszemiasto.pl/wydarzenia/363863.html

I jeszcze garść informacj o naszej gminie - za http://www.odyssei.com/pl/travel-article/5933.html:

Gmina Bobrowniki leży na Wyżynie śląskiej i stanowi interesujący turystycznie obszar. Jej powierzchnia wynosi ok. 5.200 ha, z czego ok. 1.100 ha jest zalesiona. W skład gminy wchodzą następujące sołectwa: Bobrowniki, Dobieszowice, Myszkowice, Rogoźnik, Sączów, Siemonia, Twardowice, Wymysłów. Poniżej przedstawione są krótkie charakterystyki poszczególnych sołectw.

W Bobrownikach warto zobaczyć zabytkowy drewniany kościół z 1669 roku z cennymi barokowymi ołtarzami i amboną, wpisany do rejestru zabytków jako zabytek klasy "O". Można zatrzymać się w Klubo-kawiarnii "Olimp" przy stadionie sportowym.

Dobieszowice znane są z dworu wzniesionego w XVII wieku , obiektu również wpisanego do rejestru zabytków. Warty zobaczenia jest sam budynek zbudowany z kamienia łamanego, ale również wnętrza, które zachowały charakter XIX - wiecznego dworu. Obecnie udzielane są tam śluby cywilne. Również w Dobieszowicach możemy zatrzymać się przy byłym bunkrze wojennym zamienionym przez pasjonatów w Muzeum Fortyfikacji. Obiekt odnowiono i przystosowano do zwiedzania.

Myszkowice położone są przy drodze dojazdowej do portu lotniczego w Pyrzowicach. Obiektami zabytkowymi wpisanymi do rejestru zabytków są figura przydrożna - krzyż żeliwny oraz figura św. Jana Nepomucyna w kapliczce przydrożnej.

W Rogoźniku można skorzystać z wypoczynku nad zalewami wodymi, które otoczone są parkiem. Na terenie parku znajduje się Restauracja "Biały Dom" posiadająca pełną ofertę gastronomiczną oraz domki turystyczne o ogólnej liczbie 120 miejsc noclegowych, okres świadczenia usług jest stały. Rogoźnik znany jest z Góry Buczyna-wzniesienia o wysokości 376,9 m npm, porośniętego unikalnym drzewostanem.

Na terenie Sączowa znajduje się Kościół Parafialny pod wezwaniem św. Jakuba wybudowany w stylu eklektyzmu z elementami neoromańskimi i neogotyckimi. Wewnątrz zachwycają drewniane ołtarze, freski i witraże. Obiekt wpisany do rejestru zabytków.

Siemonia to miejscowość znana, gdyż w wyniku prowadzonych wykopalisk odkryto tu szczątki archaicznego człowieka sprzed 20 tysięcy lat. Tutaj też znajduje się kościół parafialny wzniesiony w latach 1880-1882 objętych ochroną konserwatora zabytków.

W Twardowicach warto zwrócić uwagę na ukształtowanie terenu i ekspozycję kamienia wapiennego na pobliskich polach. W sołectwie znajduje się jedno z wyższych wzniesień w gminie - Korzystna Góra - ok. 300m. npm.

Sołectwo Wymysłów wyróżnia sąsiedztwo zbiornika wody pitnej na rzece Brynicy oraz ustronne, zaciszne położenie.

Każda z miejscowości położona jest bardzo malowniczo. Szczególnie zalesione są Rogoźnik, Sączów i Siemonia. Dużą wagę przykłada się do ochrony środowiska. Na terenie Gminy Bobrowniki prowadzona jest budowa sieci kanalizacji sanitarnej. Oddano do użytku oczyszczalnię, która obsługuje południową część gminy, a docelowo obsługiwać będzie cały teren gminy. Brak jest zakładów stwarzających zagrożenie dla środowiska, dzięki czemu istnieją dogodne warunki do wypoczynku oraz rozwoju rolnictwa.

---