Przepis na konikowe "uszy"
"Uszy" skłądają się z włóczkowej "czapki" i materiałowych "uszków zasadniczych". Do wykonania części włóczkowej potrzebna jest
(jak sama nazwa wskazuje) włóczka - akrylowa w ilości ok. 130 metrów. Jeden motek o wadze 100 g to ok. 400 metrów włóczki, z takiego
motka daje się wykonać 4 sztuki. Potrzebne jest też szydełko rozmiar 2 lub 2,5 oraz podstawowe umiejętności szydełkowania: robienie
łańcuszków, półsłupków i słupków długości około 1 cm.
Do wykonania samych "futerałów na uszy" potrzebny będzie kawałek materiału
o wymiarach około 50 * 25 cm, plus oczywiście igła, nitka i nożyczki. Czas wykonania jednej pary "uszu" to (w zależności od wprawy)
3-4 godziny.
"Uszy" krok po kroku:
1) Na początku trzeba wykonać włóczkową "czapkę". Zaczynamy od części tylnej (potylicznej), która ma kształy litery T. Wykonuje się
ją "jednym ciągiem", tzn. z jednego kawałka włóczki. Rozpoczynamy jakby od brzegu daszka naszego "T". Wykonujemy pierwszy rząd:
naprzemiennie słupek-oczko-słupek-oczko-... - łącznie 8 słupków, pomiędzy którymi jest po 1 oczku. Brzegi rzędu trzeba wykończyć
trzema oczkami.
2) Wykonujemy kolejne rzędy typu "słupek-oczko-słupek-oczko" - łącznie ma być 8 takich rzędów. Brzegi każdego rzędu wykańczamy
trzema oczkami.
3) Następnie rozszerzamy kolejny, 9-ty rząd o 9 par "słupek-oczko" (czyli do łącznej długości 17 takich par). Takich wydłużonych
rzędów wykonujemy 13, brzegi każdego rzędu oczywiście wykańczając trzema oczkami. Powstanie w ten sposób "nóżka" naszego "T".
4) Zawężamy ponownie robótkę do 8 rzędów po 8 par słupek-oczko, jest to druga połowa "daszku" naszego "T". Powtórzmy dla zasady:
brzegi każdego rzędu wykańczamy trzema oczkami.
5) Po skończeniu ostatniego, 8-mego rzędu robimy łańcuszek z 17 oczek. Koniec łańcuszka łączymy z rogiem "nóżki T".
6) Na "stopce nóżki" robimy 20 słupków - trzeba tak kombinować, żeby je równo na tej "stopce" rozmieścić.
7) Z końca ostatniego, 20-go słupka rozpoczymany drugi łańcuszek z 17 oczek, którego drugi koniec łączymy z przeciwległym rogiem
"daszka T" za pomocą - uwaga ! - słupka.
8) Na tych łańczuszkach i "stopce" robimy 5 długich rzędów słupków. Każdy rząd musimy zakończyć półsłupkami. Ostatni rząd zakończy
się dokładnie w punkcie, od którego zaczęliśmy pracę nad częścią potyliczną. Włóczkę ucinamy, robimy węzełek. W efekcie dotychczasowych
prac owinniśmy otrzymać jak na razie coś takiego:
9) Teraz kolejny etap: do naszego "T" będzie dodawana część czołowa w kształcie (mniej więcej) trójkąta. Składa się ona z 5 rzędów.
Zaczynamy od tego, że w 11-ty słupek wbijamy szydełko z włóczką. Robimy 3 oczka łańcuszka. Nastęnie w co drugiej dziurze między
słupkami. robimy grupy po 3 słupki plus 1 oczko łańcuszka. Pierwszy rząd kończymy w 11-tym słupku, licząc od przeciwnej strony -
powinno nam wyjść 15 grup po 3 słupki. Ważne: rząd kończy się słupkiem, a nie łańcuszkiem !
10) Po zakończeniu pierwszego rzędu powtarzamy całość w rzędzie kolejnym, zaczynając od wbicia szydełka w oczko poprzedniego rzędu,
a następnie robiąc 3 oczka łańcuszka, a potem robiąc kolejne grupy typu "3 słupki plus 1 oczko co 2 dziurę". Rząd kończymy słupkiem.
Powtarzamy czynności tworząc kolejno 13 takich rzędów. Dzięki temu, że robimy słupki w co 2-giej dziurze, każdy nastęny rząd będzie
krótszy od poprzedniego. Ostatni będzie miał tylko 3 grupy "3 słupki i 1 oczko".
12) Wykańczamy część włóczkową: część czołową - 1 rzędem półsłupków, a następnie 1 rzędem słupków, zaś część potyliczną -
dwoma rzędami półsłupków.
Gotowa "czapka" powinna wyglądać wygląda tak:
13) Z tkaniny wykrawamy część materiałową, to jest: właściwe "futerały na uszy". Najlepiej wcześniej przygotować sobie formę
z papieru kub kartonu, którą będzie potem można w przysżłości wielokrotnie przenosić na tkaninę. Formę wykonujemy w taki oto sposób:
na kartce rysujemy podstawę, czyli prosty odcinek długości 23 cm, z którego brzegów zakreślamy cyrklem łuki o takim samym promieniu.
Jeśli nasz koń ma długie uszy, całość od strony podstawy można wydłużyć, dodając dołem pasek szerokości ok. 2 cm.
14) Wycinamy "futerały", składamy je na pół, zszywamy brzegi łuków ze sobą "na okrętkę" ścisłym ściegiem i wszywamy całość w otwory
części włóczkowej.
15) Z dumą prezentujemy nasze wiekopomne dzieło jak najliczniej zgromadzonej publiczności w postaci wszystkich krewnych
i znajomych, zbierając z każdej strony ze wszechmiar zasłużone pochwały. Wskazane jest też pochwalenie się naszym unikalnym
dziełem na forach dyskusyjnych w wątkach typu "Zrób To Sam".
Merytoryka - Przecinek, Opis i zdjęcia - Tomek_J