Old Baldy (dosł. Stary Łysek) urodził się około 1852 roku. Pierwotnie należał do generała-majora
Davida Huntera, walczącego w Wojnie Secesyjnej po stronie Unii. W tym czasie nosił inne imię, lecz
jakie - tego nikt już nie pamięta. Później stał się ulubionym koniem generała-majora George'a
G. Meade, który dosiadał go w wielkich bitwach tej wojny: pod Bull Run, Antietam, Getysburgiem
i innych. Zasłynął z wierności - był wielokrotnie ranny, niektóre źródła podają, że aż 14 razy !
Mimo to dzielnie służył swemu panu. Pierwszą ranę odniósł jeszcze pod generałem Hunterem pod Bull
Run - odłamek granatu artyleryjskiego trafił go w nos. Niedługo później, we wrześniu 1861 roku,
został kupiony przez gen. Meade za 150 dolarów i nazwany przezeń "Baldy" z uwagi na biały
pysk.
Baldy nie był dobrym koniem wierzchowym, chodził w nietypowy i niewygodny dla jeźdźca sposób.
Jednak mimo to generał Meade bardzo go polubił i dosiadał podczas wszystkich bitew aż do wiosny
1863 roku. Baldy był bowiem koniem stoicko spokojnym, nie płoszyły go wystrzały ani wrzawa bitewna,
w tych warunkach pozostawał posłuszny poleceniom właściciela. Koń w walkach niestety odnosił liczne
rany: w drugiej bitwie pod Bull Run - w prawą zadnią nogę, pod Antietam - w kark. Pod Gettysburgiem
(2 lipca 1863 roku) kula przeszła przez prawą nogawkę spodni generała i ugodziła konia w brzuch,
przebijając się aż do żołądka. Tak ciężko ranny i oszołomiony koń miał trudności z ustaniem na nogach
i nie reagował na polecenia jeźdźca. Widząc to generał miał powiedzieć: "To koniec z Baldym. To
pierwszy raz, gdy odmówił ruszenia naprzód do walki." Konia jednak wysłano na tyły i poddano leczeniu.
W czerwcu 1864 roku wrócił do służby, biorąc udział w serii bitew w Virginii, znanych jako Kampania
Overland oraz Kampania RichmondPetersburg. Pod Petersburgiem został ranny w żebra - wówczas generał
zadecydował o zwolnieniu go z dalszej służby. Baldy został wysłany do Philadelphia, a stamtąd na
farmę generalskiego kwatermistrza, kapitana Sama Ringwalta w Downingtown, w stanie Pennsylvania.
Póżniej przeniesiono go ponownie na farmę jednego z przyjaciół generała, gdzie miał lekką pracę -
generał Meade od czasu do czasu dosiadał go, zabierał go także na parady. Ostatnią paradą konia
było odegranie roli "konia bez jeźdźca" - udział w kondukcie pogrzebowym generała, który zmarł
w listopadzie 1872 roku.
Baldy żył jeszcze przez kolejnych 10 lat. Gdy dobiegał trzydziestki, stał się zbyt słaby, by stać
na własnych nogach - wówczas 16 grudnia 1882 roku poddano go eutanazji. Konia pochowano na farmie,
ale dwóch weteranów odkopało go i zabrało jego głowę do zakonserwowania. Była później przez lata
pokazywana w kilku muzeach. Dziś jest ona na stanie Civil War Library and Museum w Philadelphii.
Zródła:
http://faculty.css.edu/mkelsey/usgrant/hors2.html
http://www.oldbaldycwrt.org/
http://garmuslib.org/
http://www.digitaljournal.com/article/288791#ixzz1YemFXQAh
http://www.civilwarhome.com/leeshorses.htm
http://www.stratfordhall.org/learn/lees/leehorses.php
http://www.findagrave.com/cgi-bin/fg.cgi?page=gr&GRid=3082