Również definicje pojęć "drogi" i "pobocza" (art. 2 p. 1 i 8) stwierdzają, że służą one m.in. do jazdy wierzchem i pędzenia zwierząt. Ale uwaga: droga służy do "ruchu lub postoju pojazdów, ruchu pieszych, jazdy wierzchem lub pędzenia zwierząt", a pobocze - do "ruchu pieszych lub niektórych pojazdów, postoju pojazdów, jazdy wierzchem lub pędzenia zwierząt". Zatem postój pojazdu zaprzęgowego jest możliwy tylko na poboczu, za to postój z samym koniem nie jest możliwy w ogóle - oczywiście teoretycznie.
Warto też pamiętać, że powożąc lub jadąc wierzchem jest się (art. 2 p. 20) kierującym, czyli osobą, która m.in. "jedzie wierzchem albo pędzi zwierzęta pojedynczo lub w stadzie". Nie jest się natomiast kierowcą, gdyż kierowca to osoba uprawniona do kierowania pojazdem silnikowym lub motorowerem.
Art. 16 mówi, że kierującego pojazdem (koniem lub zaprzęgiem) obowiązuje ruch prawostronny. Po drogach jeździmy więc zawsze prawą stroną także jeśli siedzimy w siodle. Jeśli droga posiada pobocze, to w myśl punktu 5 tego artykułu jesteśmy zobowiązani poruszać się właśnie po poboczu, chyba że nie nadaje się ono do jazdy lub nasza jazda utrudniałaby ruch pieszych.
Szczegółowe zasady ruchu zwierząt i pojazdów zaprzęgowych regulują przede wszystkim artykuły 34-37, w myśl których do zaprzęgu może być używane tylko zwierzę niepłochliwe, odpowiednio sprawne fizycznie i dające sobą kierować. Kierujący pojazdem zaprzęgowym jest obowiązany utrzymywać pojazd i zaprzęg w takim stanie, aby mógł nad nimi panować. Kierującemu pojazdem zaprzęgowym zabrania się przeciążania zwierzęcia, jazdy obok innego uczestnika ruchu na jezdni i pozostawiania pojazdu niezabezpieczonego przed ruszeniem. W przypadku sań obowiązkowym wyposażeniem są dzwonki lub grzechotki. W przypadku przejazdu kilku pojazdów zaprzęgwych (podczas kuligów, hubertusów, czy wesel) bezpośrednio jeden za drugim może jechać nie więcej niż 5 pojazdów zaprzęgowych, a odległość między piątym pojazdem a następnym nie może być mniejsza niż 200 metrów. Powozy i sanie nie musżą mieć hamulców, ale art. 67. mówi, że rada powiatu może wprowadzić obowiązek wyposażenia ich w taki hamulec, który musi być uruchamiany z miejsca zajmowanego przez kierującego. I jeszcze jedna ważna rzecz: przy wjeżdżaniu zaprzęgiem na drogę twardą w miejscu, gdzie nie ma dostatecznej widoczności drogi, powożący jest obowiązany prowadzić zwierzę za uzdę.
Art. 35 p. 1 mówi, że jazda wierzchem i pędzenie (czyli też prowadzenie w ręku) zwierząt powinny się odbywać po drodze przeznaczonej do pędzenia zwierząt. W razie braku takiej drogi jazda wierzchem i pędzenie zwierząt mogą odbywać się po poboczu, a dopiero jeżeli brak jest pobocza - po jezdni. W myśl punktu 2 stosuje się taką samą zasadę, jak przy zaprzęgach: zwierzę musi być niepłochliwe, odpowiednio sprawne fizycznie i dające sobą kierować. Kierujący (jeździec, poganiacz) jest zobowiązany utrzymywać zwierzęta w takim stanie, aby mógł nad nimi panować.
Artykuły 36 i 37 określają także warunki prowadzenia lub przepędzania zwierząt przez osoby poruszające się pieszo. Można prowadzić luzem tylko i wyłącznie jedno zwierzę po swojej prawej stronie, przy czym może być ono prowadzone tylko na uwięzi. Takie prowadzenie w ręku jest szczególnym przypadkiem przepędzania. Zwierzęta w większej grupie (stadzie) mogą być pędzone bez uwięzi po drodze tylko pod odpowiednim nadzorem. Poganiacz jest obowiązany iść po lewej stronie pędzonych zwierząt. Jeśli przepęd (lub prowadzenie) odbywa się w okresie niedostatecznej widoczności (j.w.), należy nieść latarkę z widocznym z odległości co najmniej 150 m światłem białym. Zwierzęta mogą być także prowadzone luzem przy pojeździe zaprzęgowym z jego prawej strony, lecz w liczbie nie większej niż 2 sztuki.
Art. 45. p. 1 zabrania wprost jazdy wierzchem lub pędzenia zwierząt (prowadzenia) osobie w stanie nietrzeźwości, w stanie po użyciu alkoholu lub środka działającego podobnie do alkoholu. Czyli: piwo, maryśka itp. sprawy odpadają w przedbiegach i warto o tym pamiętać szczególnie jesienią, gdzie niejeden Hubertus rozpoczyna się od tradycyjnego "strzemiennego". W razie kontroli lub wypadku konsekwencje będą takie same, jak przy złapaniu pijanego kierowcy samochodu. A skoro o kontroli mowa - kto może skontrolować jeźdźca lub powożącego ? Ano w myśl artykułu 129 prócz policji także sporo innych służb, niestety... Ważną natomiast rzeczą jest to, że ontrola wykonywana przez niżej opisane służby może odbywać się tylko na podstawie upoważnienia do wykonywania kontroli ruchu drogowego wydanego przez właściwego komendanta powiatowego (miejskiego) Policji.
Kontrola ruchu drogowego w gminach lub miastach, które utworzyły straż gminną lub miejską może być wykonywana przez strażników gminnych/miejskich. Są oni uprawnieni do wykonywania kontroli ruchu drogowego m.in. wobec uczestnika ruchu naruszającego przepisy o zatrzymaniu lub postoju pojazdów oraz przepisy o ruchu pojazdów zaprzęgowych oraz jeździe wierzchem lub pędzeniu zwierząt. W ramach wykonywania kontroli strażnicy są upoważnieni do zatrzymania pojazdu lub jadącego wierzchem. Mogą wylegitymować uczestnika ruchu, nakazać mu zachowanie się w określony sposób, żądać od właściciela lub posiadacza pojazdu wskazania komu powierzył pojazd do kierowania lub używania w oznaczonym czasie.
Kontrola ruchu drogowego na terenach lasów lub parków narodowych może być wykonywana przez strażników leśnych lub funkcjonariuszy Straży Parku. Mogą oni kontrolować kierujących niestosujących się do przepisów lub znaków drogowych obowiązujących na terenach lasów lub parków, dotyczących zakazu wjazdu, zatrzymywania się lub postoju pojazdów. Są upoważnieni do zatrzymania pojazdu, legitymowania uczestnika ruchu drogowego i wydawania poleceń, co do sposobu zachowania się na drodze. Nie są natomiast uprawnieni do jakichkolwiek innych czynności.
Inne osoby działające w imieniu zarządcy drogi mogą wykonywać, w obecności funkcjonariusza Policji lub inspektora Inspekcji Transportu Drogowego, kontrolę ruchu drogowego w stosunku do pojazdów m.in. powodujących uszkadzanie lub niszczenie drogi lub zanieczyszczających lub zaśmiecających drogę. Konie ze swoimi kopytami oraz odchodami wpisują się niestety w ten zakres... Osoby te są upoważnione do zatrzymania pojazdu, wylegitymowania uczestnika ruchu drogowego, wydawania mu poleceń, co do sposobu korzystania z drogi lub pojazdu, sprawdzenia stanu technicznego, wyposażenia, ładunku, wymiarów oraz masy pojazdu znajdującego się na drodze, uniemożliwiania jazdy pojazdem uszkadzającym lub niszczącym drogę.
Wszystkie wymienione służby są prawnie zobowiązani do czasu przybycia Policji uniemożliwić kierowanie pojazdem osobie, co do której istnieje uzasadnione podejrzenie, że znajduje się ona w stanie nietrzeźwości lub w stanie po użyciu alkoholu albo środka działającego podobnie do alkoholu.
Teraz jeszcze trochę o znakach drogowych: trzeba sobie zdawać sprawę, że wiele z nich dotyczy nie tylko samochodów, ale też i powożących, i jeźdźców, i poganiaczy. Takimi znakami są nie tylko znaki zakazu skrętu, czy ustąpienia pierwszeństwa, ale też znaki zakazu ruchu (B-1) i wjazdu (B-2), znaki zakazu pojazdów ponadwymiarowych B-15, B-16 i B-17. Jeźdźców i poganiaczy dotyczy także zakaz wjazdu pojazdów zaprzęgowych B-8, który jest stosowany na drogach, na których występuje duże natężenie ruchu, gdzie obecność zwierząt mogłaby powodować utrudnienia. Trzeba też w szczególnych przypadkach przestrzegać znaku B-33 (ograniczenie prędkości), czy przepisów nakazujących jazdę z prędkością maksymalną 20 km/h oraz postój tylko w miejscach do tego przeznaczonych w strefie zamieszkania.
Za to znak B-25 (zakaz wyprzedzania) dotyczy tylko pojazdów silnikowych, zatem nie dotyczy koniarzy. Jeśli ktoś z Was ma więc szybkie rumaki, nie musi się wlec za np. krótkowzrocznym i bojaźliwym staruszkiem, jadącym zachowawczo 20 km/h.
Na koniec zaś ciekawostka, o której dowiedziałem się przy okazji zdawanego niedawno egzaminu teoretycznego, dotycząca znaku B-7 - zakazu wjazdu pojazdów z przyczepami. Znak zakazuje ruchu pojazdów z przyczepą. Pod znakiem może być umieszczana tabliczka z wartością dopuszczalnej masy całkowitej przyczepy. Stosowany jest przy niekorzystnych warunkach drogowych, np. spadkach podłużnych, ostrych skrętach. Jednakże ten znak nie dotyczy pojazdów z przyczepą jednoosiową lub naczepą. Kodeks Ruchu Drogowego nie rozróżnia przyczep wieloosiowych od jednoosiowych. Jednakże Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z 31.12.2002 (Dz.U. z 2003 r,nr 32 poz. 262) w paragrafie 4.1 mówi, że za oś pojedynczą uważa się oś oddaloną od osi sąsiedniej o więcej niż 2 m lub dwie sąsiednie osie oddalone od siebie o mniej niż 1 m. Bukmanki mające fizycznie dwie osie na ogół mają je tuż obok siebie, tj. w odległości poniżej 1 metra, więc te osie są z punktu widzenia prawa traktowane jak 1 oś. Bukmanka dwuosiowa z rozstawem osi poniżej 1m jest więc przyczepą jednoosiową i znak zakazu wjazdu pojazdów z przyczepami jej nie dotyczy.
Poniżej znajdują się szczegółowe zapisy poszczególnych artykułów, na które powoływałem się w powyższym tekście:
Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) droga - wydzielony pas terenu składający się z jezdni, pobocza, chodnika, drogi dla pieszych lub drogi dla rowerów, łącznie z torowiskiem pojazdów szynowych znajdującym się w obrębie tego pasa, przeznaczony do ruchu lub postoju pojazdów, ruchu pieszych, jazdy wierzchem lub pędzenia zwierząt; Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
8) pobocze - część drogi przyległą do jezdni, która może być przeznaczona do ruchu pieszych lub niektórych pojazdów, postoju pojazdów, jazdy wierzchem lub pędzenia zwierząt;
20) kierujący - osobę, która kieruje pojazdem lub zespołem pojazdów, a także osobę, która prowadzi kolumnę pieszych, jedzie wierzchem albo pędzi zwierzęta pojedynczo lub w stadzie;
21) kierowca - osobę uprawnioną do kierowania pojazdem silnikowym lub motorowerem;
31) pojazd - środek transportu przeznaczony do poruszania się po drodze oraz maszynę lub urządzenie do tego przystosowane;
Art. 16. 1. Kierującego pojazdem obowiązuje ruch prawostronny.
5. Kierujący pojazdem zaprzęgowym, rowerem, wózkiem rowerowym, motorowerem, wózkiem ręcznym oraz osoba prowadząca pojazd napędzany silnikiem są obowiązani poruszać się po poboczu, chyba że nie nadaje się ono do jazdy lub ruch pojazdu utrudniałby ruch pieszych.
Art. 34. 1. Do zaprzęgu może być używane tylko zwierzę niepłochliwe, odpowiednio sprawne fizycznie i dające sobą kierować.
2. Kierujący pojazdem zaprzęgowym jest obowiązany utrzymywać pojazd i zaprzęg w takim stanie, aby mógł nad nimi panować.
3. Bezpośrednio jeden za drugim może jechać nie więcej niż 5 pojazdów zaprzęgowych. Odległość między piątym pojazdem a następnym nie może być mniejsza niż 200 m.
4. Kierujący pojazdem zaprzęgowym przy wjeżdżaniu na drogę twardą w miejscu, gdzie nie ma dostatecznej widoczności drogi, jest obowiązany prowadzić zwierzę za uzdę.
5. Kierującemu pojazdem zaprzęgowym zabrania się:
1) przeciążania zwierzęcia;
2) jazdy obok innego uczestnika ruchu na jezdni;
3) pozostawiania pojazdu niezabezpieczonego przed ruszeniem;
4) jazdy pojazdem na płozach bez dzwonków lub grzechotek.
Art. 35. 1. Jazda wierzchem i pędzenie zwierząt powinny się odbywać po drodze przeznaczonej do pędzenia zwierząt. W razie braku takiej drogi jazda wierzchem i pędzenie zwierząt mogą odbywać się po poboczu, a jeżeli brak jest pobocza - po jezdni.
2. Do jazdy wierzchem i pędzenia zwierząt stosuje się odpowiednio przepisy art. 34 ust. 1 i 2 oraz przepisy o ruchu pojazdów.
Art. 36. 1. Zabrania się jazdy wierzchem:
1) bez uzdy;
2) obok innego uczestnika ruchu na jezdni;
3) po drodze oznaczonej znakami z numerem drogi międzynarodowej oraz po drodze, na której obowiązuje zakaz ruchu pojazdów zaprzęgowych;
4) po drodze twardej w okresie niedostatecznej widoczności;
5) po drodze twardej osobie w wieku poniżej 17 lat.
2. Jeździec może prowadzić luzem tylko jedno zwierzę po swojej prawej stronie.
Art. 37. 1. Zwierzęta w stadzie mogą być pędzone po drodze tylko pod odpowiednim nadzorem. Zwierzę pojedyncze może być prowadzone tylko na uwięzi.
2. Poganiacz zwierząt jest obowiązany:
1) iść po lewej stronie pędzonych zwierząt;
2) w okresie niedostatecznej widoczności nieść latarkę z widocznym z odległości co najmniej 150 m światłem białym.
3. Zwierzęta mogą być prowadzone luzem przy pojeździe zaprzęgowym z jego prawej strony, w liczbie nie większej niż 2 sztuki.
4. Zabrania się:
1) pędzenia zwierząt po drodze oznaczonej znakami z numerem drogi międzynarodowej, a po innej drodze twardej - w okresie od zmierzchu do świtu;
2) pędzenia zwierząt po drodze twardej osobie w wieku poniżej 13 lat;
3) pędzenia zwierząt w poprzek drogi w miejscu niewidocznym na dostateczną odległość;
4) zatrzymywania zwierząt na jezdni;
5) zajmowania przez zwierzęta więcej niż prawej połowy jezdni albo drogi dla pieszych lub rowerów.
5. Rada powiatu może wprowadzić zakaz pędzenia zwierząt na określonych drogach lub obszarach oraz w określonym czasie.
Art. 45. 1. Zabrania się:
1) kierowania pojazdem, prowadzenia kolumny pieszych, jazdy wierzchem lub pędzenia zwierząt osobie w stanie nietrzeźwości, w stanie po użyciu alkoholu lub środka działającego podobnie do alkoholu;
Art. 67. 2. Rada powiatu może wprowadzić obowiązek wyposażenia pojazdów zaprzęgowych w hamulec uruchamiany z miejsca zajmowanego przez kierującego.
Art. 129b. 1. Kontrola ruchu drogowego w gminach lub miastach, które utworzyły straż gminną (miejską) może być wykonywana przez strażników gminnych (miejskich).
2. Strażnicy gminni (miejscy) są uprawnieni do wykonywania kontroli ruchu drogowego wobec:
1) kierującego pojazdem:
a) niestosującego się do zakazu ruchu w obu kierunkach, określonego odpowiednim znakiem drogowym,
b) naruszającego przepisy ruchu drogowego, w przypadku ujawnienia i zarejestrowania czynu przy użyciu urządzenia rejestrującego;
2) uczestnika ruchu naruszającego przepisy o:
a) zatrzymaniu lub postoju pojazdów,
b) ruchu motorowerów, rowerów, wózków rowerowych, pojazdów zaprzęgowych oraz o jeździe wierzchem lub pędzeniu zwierząt,
c) ruchu pieszych.
3. W ramach wykonywania kontroli ruchu drogowego w zakresie, o którym mowa w ust. 2, strażnicy gminni (miejscy) są upoważnieni do:
1) zatrzymania pojazdu lub jadącego wierzchem, z wyłączeniem pojazdów kierowanych przez osoby, o których mowa w ust. 2 pkt 1 lit. b;
2) sprawdzania dokumentów wymaganych w związku z kierowaniem pojazdem i jego używaniem;
3) używania urządzeń rejestrujących, z tym że w przypadku używania urządzenia zainstalowanego w pojeździe w czasie pracy urządzenia pojazd nie może znajdować się w ruchu;
4) legitymowania uczestnika ruchu i wydawania mu wiążących poleceń, co do sposobu korzystania z drogi lub używania pojazdu;
5) wydawania poleceń:
a) osobie, która spowodowała przeszkodę utrudniającą ruch drogowy lub zagrażającą jego bezpieczeństwu,
b) kontrolowanemu uczestnikowi ruchu - co do sposobu jego zachowania;
6) sprawdzenia wykonania obowiązków określonych w art. 78 ust. 2;
7) żądania od właściciela lub posiadacza pojazdu wskazania komu powierzył pojazd do kierowania lub używania w oznaczonym czasie.
4. Strażnicy gminni (miejscy) mogą dokonywać na drogach gminnych, powiatowych i wojewódzkich oraz drogach krajowych w obszarze zabudowanym, z wyłączeniem autostrad i dróg ekspresowych, czynności z zakresu kontroli ruchu drogowego z użyciem przenośnych albo zainstalowanych w pojeździe urządzeń rejestrujących w oznakowanym miejscu i określonym czasie, uzgodnionymi z właściwym miejscowo komendantem powiatowym (miejskim) lub Komendantem Stołecznym Policji.
Art. 129b. 1. Kontrola ruchu drogowego w gminach lub miastach, które utworzyły straż gminną (miejską) może być wykonywana przez strażników gminnych (miejskich).
2. Strażnicy gminni (miejscy) są uprawnieni do wykonywania kontroli ruchu drogowego wobec:
1) kierującego pojazdem:
a) niestosującego się do zakazu ruchu w obu kierunkach, określonego odpowiednim znakiem drogowym,
b) naruszającego przepisy ruchu drogowego, w przypadku ujawnienia i zarejestrowania czynu przy użyciu urządzenia rejestrującego;
2) uczestnika ruchu naruszającego przepisy o:
a) zatrzymaniu lub postoju pojazdów,
b) ruchu motorowerów, rowerów, wózków rowerowych, pojazdów zaprzęgowych oraz o jeździe wierzchem lub pędzeniu zwierząt,
c) ruchu pieszych.
3. W ramach wykonywania kontroli ruchu drogowego w zakresie, o którym mowa w ust. 2, strażnicy gminni (miejscy) są upoważnieni do:
1) zatrzymania pojazdu lub jadącego wierzchem, z wyłączeniem pojazdów kierowanych przez osoby, o których mowa w ust. 2 pkt 1 lit. b;
2) sprawdzania dokumentów wymaganych w związku z kierowaniem pojazdem i jego używaniem;
3) używania urządzeń rejestrujących, z tym że w przypadku używania urządzenia zainstalowanego w pojeździe w czasie pracy urządzenia pojazd nie może znajdować się w ruchu;
4) legitymowania uczestnika ruchu i wydawania mu wiążących poleceń, co do sposobu korzystania z drogi lub używania pojazdu;
5) wydawania poleceń:
a) osobie, która spowodowała przeszkodę utrudniającą ruch drogowy lub zagrażającą jego bezpieczeństwu,
b) kontrolowanemu uczestnikowi ruchu - co do sposobu jego zachowania;
6) sprawdzenia wykonania obowiązków określonych w art. 78 ust. 2;
7) żądania od właściciela lub posiadacza pojazdu wskazania komu powierzył pojazd do kierowania lub używania w oznaczonym czasie.
4. Strażnicy gminni (miejscy) mogą dokonywać na drogach gminnych, powiatowych i wojewódzkich oraz drogach krajowych w obszarze zabudowanym, z wyłączeniem autostrad i dróg ekspresowych, czynności z zakresu kontroli ruchu drogowego z użyciem przenośnych albo zainstalowanych w pojeździe urządzeń rejestrujących w oznakowanym miejscu i określonym czasie, uzgodnionymi z właściwym miejscowo komendantem powiatowym (miejskim) lub Komendantem Stołecznym Policji.
Art. 129c. 1. Kontrola ruchu drogowego na terenach lasów lub parków narodowych może być wykonywana przez strażników leśnych lub funkcjonariuszy Straży Parku.
2. Strażnicy leśni i funkcjonariusze Straży Parku są uprawnieni do kontroli kierujących pojazdami niestosujących się do przepisów lub znaków drogowych obowiązujących na terenach lasów lub parków narodowych, dotyczących zakazu wjazdu, zatrzymywania się lub postoju pojazdów. 3. W ramach wykonywania kontroli ruchu drogowego w zakresie, o którym mowa w ust. 2, strażnicy leśni i funkcjonariusze Straży Parku są upoważnieni do:
1) zatrzymania pojazdu;
2) legitymowania uczestnika ruchu drogowego;
3) wydawania poleceń, co do sposobu zachowania się na drodze.
Art. 129d. 1. Osoby działające w imieniu zarządcy drogi mogą wykonywać, w obecności funkcjonariusza Policji lub inspektora Inspekcji Transportu Drogowego, kontrolę ruchu drogowego w stosunku do pojazdów:
1) w zakresie przestrzegania przepisów o wymiarach, masie lub nacisku osi;
2) powodujących uszkadzanie lub niszczenie drogi;
3) zanieczyszczających lub zaśmiecających drogę.
2. W ramach wykonywania kontroli ruchu drogowego w zakresie, o którym mowa w ust. 1, osoby działające w imieniu zarządcy drogi są upoważnione do:
1) zatrzymania pojazdu;
2) legitymowania uczestnika ruchu drogowego i wydawania mu poleceń, co do sposobu korzystania z drogi lub pojazdu;
3) sprawdzenia dokumentów wymaganych w związku z używaniem pojazdu;
4) sprawdzenia stanu technicznego, wyposażenia, ładunku, wymiarów oraz masy lub nacisku osi pojazdu znajdującego się na drodze;
5) używania przyrządów kontrolnych lub pomiarowych służących w szczególności do badania pojazdu, określania jego wymiarów, masy lub nacisku osi oraz stwierdzania naruszenia wymagań ochrony środowiska;
6) uniemożliwiania jazdy pojazdem przekraczającym dopuszczalną masę lub nacisk osi albo uszkadzającym lub niszczącym drogę.
3. W celu dokonania sprawdzenia masy lub nacisku osi pojazdu osoby działające w imieniu zarządcy drogi, mające prawo jazdy odpowiedniej kategorii, mogą kierować tym pojazdem. 4. Przepisów ust. 1-3 nie stosuje się do osób działających w imieniu Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad.
Art. 129e. 1. Kontrola ruchu drogowego wykonywana przez strażników gminnych (miejskich), strażników leśnych, funkcjonariuszy Straży Parku oraz pracowników zarządów dróg odbywa się na podstawie upoważnienia do wykonywania kontroli ruchu drogowego wydanego przez właściwego komendanta powiatowego (miejskiego) Policji.
2. Art. 129 ust. 3 stosuje się odpowiednio do kontroli ruchu drogowego wykonywanej przez osoby, o których mowa w ust. 1.
Art. 129f. Strażnicy straży gminnych (miejskich), strażnicy leśni oraz funkcjonariusze Straży Parku w związku z wykonywaniem czynności z zakresu kontroli ruchu drogowego są obowiązani do czasu przybycia Policji uniemożliwić kierowanie pojazdem osobie, co do której istnieje uzasadnione podejrzenie, że znajduje się ona w stanie nietrzeźwości lub w stanie po użyciu alkoholu albo środka działającego podobnie do alkoholu.
Na koniec małe uzupełnienie: taryfikator mandatów (stan na lipiec 2015 r.):
Naruszenie, przez kierującego pojazdem zaprzęgowym, zakazu jazdy obok innego uczestnika ruchu na jezdni - 100 złotych.
Naruszenie, przez kierującego pojazdem zaprzęgowym, zakazu pozostawiania pojazdu niezabezpieczonego przed ruszeniem - 100 złotych.
Naruszenie, przez kierującego pojazdem zaprzęgowym, zakazu jazdy pojazdami na płozach bez dzwonków lub grzechotek - 50 złotych.
Naruszenie przez jeźdźca lub poganiacza obowiązku korzystania z określonnej drogi lub części drogi - 100 złotych.
Pędzenie zwierząt płochliwych, niesprawnych fizycznie lub niedających sobą kierować - 50 złotych.
Pędzenie zwierząt bez odpowiedniego nadzoru, a pojedynczych bez uwięzi - 50 złotych.
Naruszenie przez poganiacza obowiązku poruszania się po lewej stronie pędzonych zwierząt - 50 złotych.
Naruszenie przez poganiacza obowiązku używania, w okresie niedostatecznej widoczności, odpowiedniego oświetlenia - 50 złotych.
Naruszenie przez poganiacza zakazu pędzenia zwierząt po określonych drogach - 50 złotych.
Naruszenie przez poganiacza zakazu przepędzania zwierząt w poprzek drogi w miejscu niewidocznym na dostateczną odległość - 50 złotych.
Naruszenie przez poganiacza zakazu zatrzymywania zwierząt na jezdni - 50 złotych.
Naruszenie przez poganiacza zakazu dopuszczania do zajmowania przez zwierzęta więcej niż prawej połowy jezdni albo drogi dla pieszych lub rowerów - 50 złotych.
Naruszenie wprowadzonych przez radę powiatu zakazów pędzenia zwierząt - 50 złotych.
Naruszenie nakazu, aby w czasie postoju na drodze poza obszarem zabudowanym pojazd zaprzęgowy znajdował się poza jezdnią - 50 złotych, 1 pkt.
Pozostawienie pojazdu zaprzęgowego na postoju bez zachowania środków ostrożności niezbędnych do uniknięcia wypadku - 50 złotych, 1 pkt.
I jeszcze kwestia poboczna, ale w sumie poniekąd stajenno-rolnicza: prawo dopuszcza przewóz konwojentów, drużyn rolniczych i osób wykonujących czynności ładunkowe w przyczepie ciągniętej przez ciągnik rolniczy pod warunkiem, że:
- liczba przewożonych osób nie przekracza 5,
- osoby stojące trzymają się uchwytów,
- osoby nie znajdują się pomiędzy ładunkiem a przednią ścianą przyczepy,
- prędkość zespołu pojazdów nie przekracza 20 km/h.
Naruszenie warunków przewozu konwojentów, drużyn roboczych lub osób wykonujących czynności ładunkowe, w przyczepie ciągniętej przez ciągnik rolniczy, jeżeli liczba osób przekracza 5 to 3 pkt karne. A naruszenie warunków przewozu konwojentów, drużyn roboczych lub osób wykonujących czynności ładunkowe, w przyczepie ciągniętej przez ciągnik rolniczy, jeżeli osoby znajdują się pomiędzy ładunkiem a przednią ścianą przyczepy "kosztuje" 3 pkt. Kar finansowych nie przewidziano.