Mimo uznania dla umiejętności amazonek musze przyznać, że nas jednakże bardziej interesował kolejny konkurs, zwany "przejazdem dowolnym". Jest to w istocie pokaz kostiumowy młodych amazonek w towarzystwie osoby prowadzącej wierzchowca. W obsadzie konkursu znalazło się 5 par, a wśród nich Kinia i Marysia ! Kinia dostąpiła zaszczytu znalezienia się na Wrotyczu, Marysia zaś dosiadała na El-Zachra.
(wąsy mu odpadły, temu Arabu !)
Konkurs zakończył się doskonale dla wszystkich par - sędziowie pełni uznania dla wysiłku włożonego w stworzenie kostiumów i dla nienagannej prezencji młodych amazonek przyznali wszystkim maksymalne noty i prócz flotek wręczyli słodkie nagrody. Zabawa była przednia, a nasze młode damy ku swej radości zajęły ex aequo pierwsze miejsce !
P.S. Składam serdeczne podziękowania dla pani Magdaleny za wsparcie ! I jeszcze ku pamięci i dla wyjaśnienia - poniżej historyjka czytana podczas naszego prze...jazdu ? Powiedzmy trafniej - przemarszu:
Widzimy typowy letni strój narodowy arabski, który dla Araba jest tym samym, czym dla Europejczyka garnitur i krawat. Podstawowy element stroju to biała tunika zwana DISZDASZ. Na głowie nosi się białą lub kraciastą chustę. Biała nosi nazwę SZUMAG, kraciasta - GOUTRA, a w Polsce określa się ją mianem arafatki. Chusta na głowie utrzymywana jest czarną zazwyczaj opaską IGAL. Pod spodem mężczyźni noszą białe spodnie. Zimą Arabowie ubierają podobny strój z tym, że kolorowy. Cena oryginalnego ubioru potrafi osiągać w przeliczeniu kwotę nawet 8-10 tysięcy złotych. Chusty goutra można bowiem kupić w sklepach Prady albo Kenzo, natomiast diszdasz zamawia się zawsze u krawca i wykonuje wyłącznie na wymiar.
Po sposobie wiazania chusty, opasce i kołnierzyku diszdasz można rozpoznać, z jakiego kraju dana osoba ochodzi. Przykładowo Arabów z Kataru poznaje się po tym, że do czarnej opaski na głowie mają z tyłu doczepione dlugie frędzle. Po specyficznej opasce wykonanej z końskiego uwiązu poznajemy, że TEN arab pochodzi ze Stajni Trot.
Amazonką jest europejska branka. W islamie muzułmanka obrażona przez obcego mężczyznę może liczyć na natychmiastową pomoc męża, brata i wszystkich krewnych z bliższej i dalszej rodziny. Obrona czci i honoru swojej kobiety jest w kulturze islamu podstawowym obowiązkiem mężczyzny - kto go nie dopełnia, jest godny pogardy. Dotyczy to zwłaszcza obowiązku ochrony islamskich niewiast przed niewiernymi. Umocniło się to w czasach wypraw krzyżowych, kiedy nieraz zdarzało się, że chrześcijańscy rycerze uprowadzali arabskie kobiety. W ramach honorowej zemsty muzułmanie odpłacali Giaurom porywając Europejki. Biała chrześcijańska kobieta była najwartościowszym i najbardziej cennym łupem wojennym, którego wojownicy nie zatrzymywali dla siebie, lecz przekazywali sułtanowi.