Szefową BYRDS w latach 2010-2016 była Janet Horswill. W czasach, gdy objęła to stanowisko, treningi profesjonalne były dostępne tylko dla jeźdźców na poziomie FEI. Dzięki działalności BYRDS obecnie opracowane są całoroczne programy szkoleniowe, na które składają się dostępne w całym kraju comiesięczne kliniki treningowe, obozy i arsztaty, będące dużą okazją dla młodych jeźdźców na poprawienie swoich umiejętności. Janet także pracowała jednocześnie z wieloma brytyjskimi "topowymi" dresażystami, m.in. z Carlem Hesterem, drużynowym złotym medalistą na ujeżdżeniowych mistrzostwach Europy w Rotterdamie w roku 2011 i na olimpiadzie w Londynie. Janet jest jednym z trzech brytyjskich trenerów dresażowych, którzy posiadają zdobya tzw. Level 4 UKCC - Certyfikatu Coachingu Brytyjskiego, uznanego brytyjskiego systemu zatwierdzania kwalifikacji. I właśnie ona pojawiła się w Jeleśni w ośrodku Sandro Hero na konsultacjach ujeżdżeniowych - z czego Gosia z Kinią nie omieszkały skorzystać.
Po przyjeździe na miejsce (ze złamaniem przepisu o zakazie przejazdu pojazdów ciężarowych przez centrum Bielska - ale o tym sza !) Gosia zabrała się za wylonżowanie Ganiego, który z powodu ulew był nieco wystany i mógł na jeździe wykazywać się nadpobudliwością. Jak się okazało, miała rację: Gani lonżowany w nowym miejscu, w dodatku w otoczeniu obcych koni, pokazał się z jak najlepszej strony: sam z siebie przez dobry kwadrans latał w kółko cały czas robiąc pasaże. Potem jednak uspokoił się, a panie udały się na halę.
Trening pierwszego dnia zaczął się od rozgrzewki, której przyglądała się Janet. Pani Trener pochwaliła dosiad Kini i ruch do przodu konia, a potem omówiła krótko plan zajęć. Sam właściwy trening zaczął się od zajęć na dużym kole - małą chwilę w stępie, a potem już przez większość czasu w kłusie. Przede wszystkim celem było osiągnięcie rozluźnienia konia. Odbywało się to w ten sposób, że Kinia mając napiętą zewnętrzną wodzę oddawała wewntrzną , jednocześnie wewnętrzna łydką kontrolując zad Ganiego.
Janet omówiła też z Kinią krótko piramidę ujeżdżeniową, czyli kolejność celów, do których należy po kolei dążyć i które trzeba kolejno osiągać, zanim się przejdzie do kolejnego etapu jazdy: rytm, rozluźnienie, kontakt, impuls, wyprostowanie i zebranie.
Ganimedesa udało się rozluźnić w stępie i kłusie opisaną wyżej techniką; jeśli koń się usztywniał w kłusie, następowało od razu przejście do stępa i rozluźnianie w niższym chodzie. Zadaniem Kini było też samodzielne obserwowanie objawów rozluźnienia. Drugim celem był właściwy kontakt i tu szczególnie kontrolowanie głowy konia, któą zazwyczaj trzyma lekko przekrzywioną.
Drugi trening był bardziej urozmaicony, ale też "naumiana" dnia poprzedniego amazonka wyraźnie lepiej "ogarniała" swego rumaka. Więcej było też różnych ćwiczeń. Jazda oczywiście zaczęła sie od rozluźniania w kłusie, a zaraz potem Janet zaordynowała jazdę bez strzemion - chciała zobaczyć, czy rozlużnienie w kłusie ćwiczebnym jest u Ganiego takie samo, jak w anglezowanym. Takiej jazdy było duuużo, ale Kinia dzielnie i z zacięciem ćwiczyła, choć był to dla niej spory wysiłek. Zebrała zresztą za to pochwały, zwłaszcza, że szło jej świetnie, bardzo sprawnie wykonywała zadania, w efekcie czego koń rozluźnił się idealnie, pozostając przy tym na prawidłowym kontakcie.
Jednym z ćwiczeń było "wypychanie" zadu na zewnątrz - koń na kole trzymany na zewnętrznej wodzy wpadał zadem do wewnątrz, więc zadaniem Kini było kontrowanie tego. Innym ćwiczeniem było przechodzenie naprzemiennie z kłusa do stępa i znów do kłusa, przy czym w stępie koń pozostawał dosłownie sekundę. Mialo to na celu zwiększenie aktywności zadu. Zadaniem Kini było też pilnowanie, żeby przejścia do stępa były płynne, bez chrakterystycznego dla Ganimedesa "stój" na ułamek sekundy.
Summa summarum: Kinia nauczyła się i w teorii, i w praktyce na czym polega piramida ujeżdżeniowa, jak prawidłowo i skutecznie rozluźniać konia oraz jak dostrzegać objawy tego rozluźnienia lub jego braku. A wrażenia ogólne ? "Pani jest fajna, polecam !"
