Marzec to czas odpowiedni do tego, by zrobić wstępny przegląd ogrodzeń pastwoskowych i wybiegowych, a w wyniku tego zakupić materiały, które w kwietniu wykorzystamy do niezbędnych napraw lub wymian. Jakie to męda materiały - to już zależy od tego, czym swoje włości grodziny. U nas na pewno może to oznaczać wymianę niektórych odcinków taśm i drutów w ogrodzeniu elektrycznym oraz części izolatorków, nazbyt "nadgryzionych zębem czasu". Uwaga: materiały warto sobie powoli gromadzić, ale na tym na razie poprzestańmy. W przypadku pastwiska marzec to jeszcze za wczesna pora na naprawy. W naszym klimacie jest całkowitym bezsensem wypuszczanie na trawę koni przed majem - w ten sposób tylko zaszkodzimy trawom, a przez to także naszym koniom w dalszej cżęści roku. Druga rzecz: odremontowane w marcu ogrodzenie elektryczne będzie stało bezproduktywnie przez 2 miesiące, w tym czasie narażone będzie na uszkodzenia ze strony zwierzyny leśnej, która w naszej okolicy bywa wręcz plagą. Na przełomei marca i kwietnia warto też zrobić ogólny przegląd maszyn, sprawdzić ich stan, ciśnienie w oponach, uzupełnić ubytki płynów eksploatacyjnych, smarów itp. Słowem: mieć je gotowe do pracy od najwcześniejszej wiosny.
W lutym zaczyna się już "ruch w interesie" w hurtowniach nawozowych. Zwracam na to uwagę, gdyż połowa marca to niezły czas na zmierzenie się z tematem wiosennego nawożenia łąk i pastwisk. Może się wówczas okazać, że ceny nawozów poszły lekko w górę, a w dodatku sklepy mają je w szczątkowych ilościach, bo wszystko wykupione, trzeba czekać na nowe dostawy czas leci itd... A o ile czekanie i opóźnienie nawożenia o powiedzmy 2 tygodnie (na początek kwietnia) w przypadku łąk kośnych nie jest problemem, o tyle w przypadku pastwisk może spowodować opóźnienie rozpoczęcia sezonu pastwiskowego. Będzie to wynikało z konieczności zachowania okresu karencji po wysiewie, w zależności od rodzaju preparatu wynoszącego zwykle od półtora miesiąca do dwóch. Przypomnijmy: trawy i inne na łące rośliny pobierają z gleby 100-120 kg azotu, 120-150 kg potasu (K2O), 30-50 kg fosforu (P2O5), ok. 60-80 kg wapna i 12-15 kg magnezu i o taką wielkość składników należy wsumie (w całym sezonie) uzupełnić zasoby gleby.
Wiosna to czas wysiewu przede wszystkim nawozów azotowych - nawożenie fosforem raczej zostawmy sobie na jesień. Poniżej zamieszczam fragmenty dwóch artykułów z serwisu farmer.pl, dostępnych pod linkami:
- http://www.farmer.pl/produkcja-roslinna/nawozy/wiosenne-nawozenie-uzytkow-zielonych,64496,1.html
- http://www.farmer.pl/produkcja-roslinna/inne-uprawy/pastewne/wiosna-na-lakach,641.html
Polecam wszystkim posiadaczom łąk pełną lekturę tych tekstów, warto.
"Łąki na glebach organicznych nawozi się azotem mineralnym w wysokości do 140 kg N/ha rocznie. Na łąkach użytkowanych 2-kośnie podaje się go w dwóch terminach - wczesnowiosennym i po I pokosie. Gleby torfowe są bogate w materię organiczną, która w miesiącach letnich jest dla roślin źródłem pewnej ilości azotu, zatem na glebach torfowo-murszowych na stanowiskach suchych w okresie letnim na wiosnę rozsiewa się 80 kg N/ha, a w maju maksymalnie 60 kg N/ha. Potrzebną resztę azotu rośliny uzyskają z intensywnej mineralizacji substancji organicznej, jaka zachodzi na tych stanowiskach. Natomiast na glebach torfowo-murszowych zdegradowanych zalecana wiosenna dawka azotu jest wyższa i powinna wynosić ok. 70 proc. planowanej dawki rocznej, czyli maksymalnie ok. 100 kg N/ha. Pozostałą ilość podaje się po zbiorze siana. Na glebach, w których zachodzi intensywna mineralizacja masy organicznej, czyli posusznych torfowo-murszowych, wiosną stosuje się 60 kg N/ha, ale już na zdegradowanych wiosną podaje się 50-70 proc. rocznej dawki azotu.
Gleby mineralne są ubogie w próchnicę i składniki mineralne, dlatego trzeba nawozić je wszystkimi składnikami mineralnymi, a zwłaszcza azotem, który podaje się w kilku dawkach. Przy stosowaniu nawozów wieloskładnikowych niezbędne jest uzupełnienie azotu w postaci np. saletry amonowej. Dla łąk trójkośnych całkowita dawka azotu wynosi 150-200 kg N/ha, a dla dwukośnych 120-150 kg N/ha. Na łąkach trojkośnych azot aplikuje się: wczesną wiosną, a następnie po I i II pokosie. Po III pokosie azotu nie podaje się wcale. Na łąkach dwukośnych azot stosujemy w dwóch terminach: wczesnowiosennym i po I pokosie.
Na łąkach grądowych [TJ: łaki położone w miejscach suchych, silnie zależne od opadów], na glebach lekkich mineralnych, które silnie podsychają w okresie letnim, wiosną stosuje się 50-60 proc. rocznej dawki azotu. Startowa dawka wiosenna powinna być odpowiednio wysoka, np. stosując 170 kg N/ha, w I dawce podajemy 75 kg N/ha, w II (po pierwszym pokosie) 55 kg N/ha, a w III (po drugim pokosie) 40 kg N/ha. Z kolei na łąkach nadmiernie wilgotnych (łęgi) wiosną wysiewa się dawki mniejsze, a latem większe. Ustalając podział dawek, należy zwrócić uwagę, że jednorazowo po kolejnych pokosach nie powinno wprowadzać się więcej niż 60 kg N/ha."
Ważną czynnością jest także opisywane już tu kiedyś wałowanie, poprawiające stosunki wodne w glebie. Wreszcie ostatnim zabiegiem wiosną jest podsiew. Z uwagi na koszty stosuje się go zwykle tylko w miejscach zniszczonej runi, po uprzednim wzruszeniu ręcznie (np. grabiami) wierzchniej warstwy gleby. Po siewie glebę warto udeptać lub ucisnąć wałem gładkim. Nie masz wału ? Zawsze możesz pożyczyć. Nie masz ciągnika ? Cóż, można poradzić sobie i w taki sposób !
To tyle. A dla chętnych - muzyczka "w klimacie", czyli Antonio Vivaldi - "Cztery pory roku" ("Le quattro stagioni"), koncert nr 1 E-dur "Wiosna" ("La Primavera"), RV 269: cz.1, cz.2 i cz.3. Miłego słuchania !